ITALIATRIP 2016 (Porsche Stuttgart / Mille Miglia / Museo Alfa Romeo / Villa d'Este

Een paar stickers (sorry Ed, de jouwe heb ik niet, en ook de bezemwagen compleet met bezem staat niet op mijn foto's)
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Die P's doen rare dingen met je, en met zichzelf. Het Schnitzelparadijs en twee willekeurige badkamers (hotel van Frans en ons harigebillenfeesthotel).

Yeah, we're living the life!!
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Dei Grippi...
Image Unavailable, Please Login

 

De scene bij aankomst in Lecco was (achteraf) hilarisch, ik had de filmcamera helaas nog in de auto liggen...
We hadden de auto's geparkeerd en Henk en ik liepen naar boven richting de accommodatie terwijl de rest bleef wachten. Daar stond een magere kleine man, maar met de dynamiek van Basil Fawlty uit Fawlty Towers. Henk meld keurig dat we zijn aangekomen en of hij de sleutels heeft voor de kamers voor 13 man. Hij kijkt wat onrustig maar nog van geen kwaad bewust en meld 'is no possible, we are full'. Henk geeft aan dat wij gereserveerd hebben en al aanbetaald. Nauwelijks reactie, meer van het 'no possible, we are full'. Vervolgens zegt Henk 'we are with 7 Ferrari's' en dan begint het kwartje langzaam te vallen, nou ja, nog niet helemaal...'ah yes I know, Ferrari's, iessa next month, not now!' Nee zegt Henk, pakt zijn telefoon en laat zien dat er wel degelijk dat er voor vandaag gereserveerd is, via zijn zoon in Londen die wel Engels spreekt...'Basil' trekt bleek weg en kan nog net 'Mama Mia zeggen'. Een Engels koppel met een kleine baby die al 3x heeft gevraagd voor gekookt water wordt nu ook voor de 4e keer afgescheept. Basil heeft een probleem...Eerst belt hij zijn zoon in London die bevestigd dat het verhaal klopt, daarna probeert hij met handgebaren duidelijk te maken dat alles goed komt en dat een deel misschien nog wel in een hotel moet gaan slapen en vervolgens komt de planning erbij, 2 A4'tjes met een rommelig overzicht van de kamers. Vervolgens gaat hij druk bellen met een hotel, rent wat op- en neer en druk gebarend wordt langzaam duidelijk dat het goed moet gaan komen. 'Don't worry'. Henk maakt nog subtiel duidelijk dat wij ons ook niet 'worriën', hij lost het toch wel op voor ons? Inderdaad zien we even later al een echtpaar met koffers en al de tent verlaten. Opeens komen er sleutels naar voren en worden de eerste kamers verdeeld. Nog weer even later de volgende charge en uiteindelijk hebben we allemaal een kamer. Hoe hij het gefixt heeft? Geen idee! Daarna zitten we in de tuin bij het zwembad en wordt ons allemaal gekoeld bier aangeboden, hij voelt zich behoorlijk schuldig. 's-avonds brengt hij ons in 2 ritjes naar het centrum van Lecco, op weg ernaar toe krijgt hij een 2de hartverzakking nadat wij hem melden dat we 3 dagen blijven, en niet 2 zoals hij denkt. 'Meevaller' wordt dan nog wel dat wij zelf Frans hadden gebeld om te melden dat hij onmogelijk met zijn trailer op het terrein kon komen, te smal, te steil en te krappe bochten...Basil was enigszins gerust gesteld...1 kamertje minder te regelen

 

Was super gezellig, volgend jaar gaan we wederom....
Hopelijk dan beter weer, zonde dat het net op de donderdag moest regenen met de start van de MM....

 

Mooie verhalen en leuk om enkele van jullie te zien en te spreken in Italië!

 

Voor dag 3 waren de voorspellingen al dagenlang identiek: regen, regen en nog eens regen. Manettino dus op standje 'regen' en rijden maar. Bij de afrit Brescia een forse file waar we toch snel een kleine 20 minuten in de stromende regen wachten voor het tolpoortje. Direct achter het tolpoortje wordt de fan van Hans' koeling doorverbonden om overkoken van de motor te voorkomen. Zijn auto lijkt op afstand bij tijd en wijle sowieso op een stoomboot, zulke dikke rookpluimen komen er uit zijn uitlaat. Het terrein van de 'vaste' pizzeria is alweer hermetisch afgesloten maar bij de aanblik van wat rood blik wordt ook weer traditiegetrouw het lintje omhoog gehouden zodat we op de vaste plek kunnen gaan staan (en meteen een tafel reserveren om 13.00 u uiteraard) Met gezwinde spoed gaat het richting centrum door de regen. Erg jammer! Ik denk dat nog maar 30% van de normale hoeveelheid aan publiek aanwezig waren; terrasjes leeg, eigenaren op de vlucht en hun bolide in de regen achterlatend, kortom, er waren betere jaren in het verleden. Als we een tijdje achter een hek staan te kijken naar deelnemers die over een rode loper op het grote plein rijden komen er een paar bekenden op ons af die roepen dat we gewoon over dat hek moeten klimmen! Henk denkt ongeveer 2 seconden na en staat vervolgens aan de andere kant van het hek. Erik, Antoine en ondergetekende denken wat langer na, maar ach, het ergste wat kan gebeuren is dat je weer weggestuurd wordt, dus 5 minuten later staan we allemaal op de rode loper en kunnen de benzine en olie weer ruiken. Mooie plek, en even droog waarachtig. Als we een half uur later op zoek willen gaan naar een café'tje blijkt werkelijk alles vol te zitten, en komt de regen inmiddels met ongelofelijke bakken uit de lucht. Toch maar richting Pizzeria dan maar...aldaar heerlijk gegeten (zoals gebruikelijk) en daarna bij de rotonde de eerste 150 deelnemers zien langsrijden. Frans en vriendin (waarvan ik de naam iedere keer vergeet...) sloten hier ook aan bij de groep. Daarna gaan meerijden, Frans & X in de open 'Ferrari' in de stromende regen (schijnen ze leuk te vinden), de rest op gepaste afstand. Weinig publiek langs de weg, een troosteloze aanblik. Uiteindelijk besluiten we terug te gaan naar Dei Grippi hopende op beter tijden, maar die komen eerder dan verwacht! Ikzelf rijd een hele tijd achter die Gullwing met die enorme spoiler (cool!) en de hele karavaan blijkt vlakbij Dei Grippi voorbij te trekken en het is inmiddels praktisch droog! Kortom, daar met een groepje ook nog een hele tijd staan kijken. s'avonds in Peschiera gaan eten, het maakt niet uit waar je gaat, het smaakt altijd!

 

Dag 4: In mijn badkamer zit een daklicht en deze verraad die morgen een stralend blauwe lucht. YES, eindelijk lekkere temperaturen. In het Routeboekie stond gisteren dat de auto's gepoetst moesten worden, dat ging niet, dus dan maar vandaag! Hans gaat op zoek naar een lokale bouten en moeren-handelaar om toch de remschijven beter te kunnen verankeren. De meesten poetsen onder een stralend zonnetje hun bolides, ikzelf niet, maar Henk kan de aanblik van mijn vieze velgen niet verdragen en poetst deze (tip voor de Deilmeeting!) Hans is onderwijl met vereende krachten de voorwielen nogmaals aan het demonteren om vervolgens degelijk en betrouwbaar Italiaans bevestigingsmateriaal te bevestigen (...). Even na de middag vertrekken we richting Arese alwaar het Alfa-museum is gevestigd. Ikzelf zag dit vorig jaar juli al, een ander clubje vorig jaar september, maar het is gewoon een heel fraai museum, ook voor de 2de keer. Daarna door naar Lecco alwaar zich het eerder beschreven tafereel met 'Basil Fawlty' voordeed. 's-Avonds na een flinke wandeling uiteindelijk bij een prima restaurant gaan eten; eten was perfect, de bediening allervriendelijkst, maar de planning verdient nog wat aandacht bij de betreffende tent...we hadden die middag niet of nauwelijks gegeten en met knorrende magen duurt alles lang....

 

Met een Ferrari Polo de Porsche fabriek binnen lopen was natuurlijk vloeken in de kerk.
Image Unavailable, Please Login

 

Dag 5 staat ingepland als een rustdag. Rustig naar Cernobbio...de plek waar op die dag Villa d'Este plaatsvindt achter gesloten deuren, maar soms vang je een glimp op. We rijden via een binnendoor-weg met heel veel rotondes. Ergens halverwege en ter hoogte van een tuincentrum doemt er opeens een rode F430 Spider op; het blijkt Fred en cs te zijn. We stoppen allen en maken een praatje, ondertussen aangesproken door verbaasde Italianen, zoveel Ferrari's bij elkaar is gewoon moeilijk te verwerken voor de gemiddelde Italiaan. Door naar Cernobbio...een parkeerplek vinden aan het begin van het stadje blijkt problematisch, maar uiteindelijk vind iedereen wel een plek, of eentje die er voor door moet gaan. Ook zien wij een restaurantje met een flinke parkeerplaats, of daar voor morgen iets te regelen valt....? Erik trekt de stoute schoenen aan en spreekt de eigenaar aan. Ferrari? Tuurlijk! Alles geregeld, jullie morgen parkeerplaats, jullie morgen eten hier! Geregeld! Vervolgens lopend naar het centrum en uiteindelijk naar het Comomeer. Wat is het hier toch prachtig! Ondertussen met Hans met een scheef oog naar een vervallen pand gekeken; wat zou het kosten om dat op te knappen en met hoeveel man moeten we er 50k p.p. insteken om er een FerrariChat-uitvalbasis van te maken...? Lekker aan het meer gezeten en uiteindelijk weer terug naar de parkeerplekken, het zwembad lonkt. Anderhalf uur later liggen we allemaal aan het zwembad, ook Frans en X zijn meegekomen. We vallen nog wat in de naweëen van een BBQ-feestje van de zoon van de eigenaar. Hij had ons uitgenodigd, maar om 12 uur hadden we toch echt andere dingen te doen. Het water van het zwembad is ontieglijk koud, maar bikkels als we zijn gaan we er uiteindelijk allemaal in, alhoewel dat bij menigeen wel een stief kwartiertje duurde voordat hij 'door' was...'s-avonds -tegen beter weten in- weer naar hetzelfde restaurant als de avond ervoor; logistiek nog altijd niet onder controle...

 

hahaha ja! Die had thuis weer wat nieuws te vertellen en op kantoor tijdens zijn lunch pauze wat uit te leggen dat hij dit echt niet van te voren wist.

Om het gebouw heen rijden met een groep Italiaanse vierwielers wekte ook al enige verbaasde en misschien toch ook verwel verafschuwde blikken. Helemaal dat we de P van P in en uit reden.

Nog enig kiekje van de 360 voor het Porsche gebouw?

 

Dag 6 de 'Villa d'Este'-dag; redelijk vroeg uit de veren richting (wederom) Cernobbio. Parkeren bij 'ons' restaurant, de eigenaar heeft zelfs een Ferrari-poloshirt aangetrokken! Frans en X waren er al, in mooie kleding gestoken zoals het (eigenlijk) hoort. Onze camping-kleding steekt daar toch wel een beetje bij af...de kaarten waren al vooraf besteld en geleverd, en dat was maar goed ook want er stond een hele forse rij voor de entree; niet voor ons, met kaarten kon je er zo langslopen. Villa Erba (want dat is de plek voor het publiek) is een zeer fraai evenement waar de creme de la creme op automobiel vlak bijelkaar komt. Vele bekenden gezien en gesproken, waaronder Fred weer (die een 'botenman' en tevens deelnemer net aansprak) en Harry en Maartje die wél een stoeltje in het gras hadden weten te bemachtigen .Vervolgens uitgebreid gegeten bij het restaurant, het zijn dure parkeerplekken geweest en daarna terug naar Lecco. Onderweg de plaatselijke supermarkt leeg gekocht voor het eten 's-avonds. De meesten waren behoorlijk uitgeput en gebruikten het moment voor een middagdutje in het zonnetje. 's-avonds terplekke gegeten en op tijd naar bed.

Dag 7: Ikzelf ben van het vroeg opstaan en ruik dan het thuishonk en wil maar één ding: rijden! Om 04:45 vertrokken, 2x gepauzeerd om te tanken en om 15:45u thuis. Van doorrijden was geen sprake want 800 km van de 1.000 was er regen en stortregen, alleen de A3 tussen Frankfurt en Keulen was net droog en kon er een beetje doorgereden worden.

 

Na een dagje regen is een F ook zeer geschikt als ... bij gebrek aan een echt wasrek. Nood breekt wetten zeg maar.

Wat foto's van het Alfa museum. Erg mooi. In sept ga ik weer dus nam een verkorte toer, want ik kon Hans niet alleen naar het vliegveld laten rijden met de voorafgaande taferelen en plots kwam ik zelf stil te staan na het tanken. Gewoon niet starten, maar na de stop knop 30 sec te hebben omgedraaid wilde de dame weer verder.

Daarna same met Hans en Joyce op de rest van de groep gewacht. Lekker klitten onder het diesel afdakje, waarbij de pomphouder veelvuldig zei "NO PARKING, NO PARKING" dat hield wel op dat de rest van de kliek aankwam en realiseerde dat het waarschijnlijk geen zin maar had om het nog een keer te zeggen. We waren dan ook wel zo vriendelijk om wat verkoelde items uit zijn niet gevulde winkel te kopen.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Mooie verhalen met leuke anekdotes

Over de terug reis wil ik nog even de tip aandragen dat via Fr erg goed bevallen is. Kost slechts 15,- tol en is 3 uur sneller…

 

Heb ik vorig vanuit het Gardameer gedaan, ik neem aan dat je Luik, Luxemburg, Straatsburg en Mulhouse bedoeld toch? Ik gebruik die route als ik veel file verwacht in Duitsland, vorig jaar op black saturday zelfs zonder file gereden, alleen die 3 uur heb ik toen echt niet gehaald, integendeel...

 

Dan hebben we daar vorig jaar gelijktijdig gereden Roger. Ben toen ook de file uit ontsnapt en via Mulhouse en Nancy richting Luxemburg gereden. Zonder file...

 

Na een druilerige MM werd het zoals gezegd tijd voor een bezoek aan Basil, in heel wat beter weer.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login