Scienziati del lanciatori a Modena

Op verzoek van Souvlaki, Zanti & Fumacher dan hier een kleine impressie van mijn tripje naar Modena 2 weken geleden....

Het was iets waar ik al 2 jaar geleden aan zat te denken, nog voordat ik me inschreef bij Ferrarichat. We zouden vorig jaar vertrekken maar helaas had ik het toen te druk met de organisatie van mijn eigen bruiloft, rond dezelfde periode, dus werd het verschoven naar dit jaar. Eind vorige week was het dan eindelijk zover. De groep bestond uit:

Een zwarte 360 Modena F1, bestuurd door mijzelf (een simpele ziel uit Den Haag ) en mijn Spaanse vrouw Mónica
Een Zwarte Nissan 350Z, bestuurd door half Nederlander/half Italiaan Alessandro
Een zwarte Lancia Delta Integrale, bestuurd door raketgeleerde (zo noemt hij zichzelf althans) Dave uit Engeland
Een rode Jaguar XKR, bestuurd door Engelsman Bill
Een grijze BMW Z4 coupe, bestuurd door de broers Rob & Andrew uit Engeland.

Blijkbaar is er geen woord voor raketgeleerde in Italiaans. De titel van deze thread is dan ook een nogal vrije vertaling. We kennen elkaar namelijk allemaal van werk; allemaal in de raket en/of satelliet business. Afijn, dat zal jullie een worst wezen, op naar het verslag.....

 

De dag begon al goed. Auto even schoongespoten en zoals altijd is het schone zwarte dak is meteen een broedplaats voor die stront-meeuwen die ik dan ook aantrof toen we wilden vertrekken. Gelukkig lieten ze niet zoals altijd een mooie zure witte vlek achter. Het eerste gedeelte van de trip was Noordwijk-Düsseldorf, om daar de Autozug naar Bolzano te pakken. De broers met de Z4 hadden besloten niet de trein te nemen maar een dag eerder te vertrekken en de Nürburgring aan te doen, die ze vol met plassen water aantroffen als de baan niet vanwege een ongeluk gesloten was. Gelukkig hebben ze de Z4 heel gelaten. Wij vertrokken 's middags in de zonneschijn richten Duitsland. Onderweg in Duitsland even gestopt voor benzine, horen we onze raketgeleerde ineens zeggen 'waar is m'n bumper nou?'. Blijkt dat de gehele achterbumper van de Delta Integrale onderweg eraf was gevallen!! En NIEMAND die ook maar iets had gemerkt, zelfs de bestuurder zelf niet. We dorsten de radio niet aan te zetten om te horen of er ergens achter ons een enorme file was ontstaan vanwege schroot op de weg......

Al met al waren we lekker op tijd voor de autozug. Het opladen van de auto's ging prima. De 360 is inderdaad iets te breed voor de begeleidingsrails, zoals al eerder op deze site was vermeld, maar met wat blokken hout kwam dat wel goed. De 360 werd niet zoals andere auto's vastgezet met twee ijzeren balken voor en achter de banden, maar met 1 balk achter, en 1 zak zand voor. Toen ik vroeg of een zakje zand wel genoeg was om de 360 niet naar voren te laten rijden tijdens het remmen van de trein, en op de BMW ervoor te knallen, werden er toch maar 2 zakjes meer neergelegd met de woorden 'kein Problem'.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Over de trein zelf is m'n mening verdeeld. Het is toch wel erg fijn om de auto op te laden, te gaan slapen, en 's ochtends redelijk uitgerust wakker te worden zodat je direct kan gaan rijden. Echter die coupé's zijn toch wel erg klein. Nu hadden m'n vrouw en ik een 3-persoons coupé met z'n tweeën maar dan nog was het niet echt groot. Komt nog bij dat de reis erg lang duurt. Zo waren we om 12:30 vanaf Noordwijk vertrokken, en reden we met de trein langs Darmstadt om 22:30. Dat is 10 uur. Normaal gesproken rijd ik dat traject in 4 uur als er geen file is...

Echter de reis loopt langs de Rijn door het mooie Lorelei gebied en al kletsend & drinkend kan je dus naar buiten kijken. We hadden een restaurant wagen die tamelijk vol zat, echter rond 22:00 uur lagen al de lieve Duitse motorrijders in bed en konden we lekker eten.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Aangekomen in Bolzano bleek het een dag met een graadje of 32 te worden: kon niet beter! Aangezien niemand van ons ook maar enig benul heeft van auto's wassen besloten we maar meteen op weg te gaan.

Oorspronkelijk liep onze route simpelweg van Bolzano naar Fiorano maar Fred vertelde me dat deze route toch wel erg saai was dus besloten we langs het Garda meer te rijden. En dat bleek een goed idee (bedankt Fred!). De prachtige weg langs het meer was een bezoekje meer dan waard. Nog 2 murcielago's tegengekomen en gestopt voor een drankje met prachtig uitzicht over het meer. Gelukkig waren we er vroeg want later op de dag zou het vol met file's staan.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Tsja.....wat kan ik zeggen? Het is een leuk gevoel de 360 Modena weer terug naar Modena te brengen. En grandioos te zien hoe een heel dorp in de ban van een automerk is. Op het Fiorano circuit werd een of andere 599 getest. Leek een 599 XX maar zonder zwarte bovenkant. Tevens stonden de uitlaten naar linksonder gebogen. Iemand enig idee wat het is? Vroeg me ook af wie de bestuurder was.

Heerlijke lunch gegeten in Cavallino en diner in Montana, en tussendoor en in de namiddag lekker rondgelopen in Modena. Ook nog de Ferrari Shop bezocht natuurlijk. Had niet veel zin om veel te kopen, maar binnen enkele minuten liep ik toch al rond met een nieuw paar schoenen en een zonnebril. Natuurlijk even voor de foto geposeerd voor de fabriek, als enige, aangezien de rest zich schaamde om hun niet-Ferrari daar te parkeren. Hadden ze maar de juiste auto moeten kopen.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Natuurlijk een bezoek aan Galleria Ferrari. Wat kleiner dan verwacht, moet ik zeggen. Ik was niet de enige Nederlander die dag met een 360: er stond ook nog een gele. Het was ook behoorlijk druk.

Het doet ietwat pijn in m'n hart om toe te geven dat de mooiste auto die er stond een Lancia was! Gelukkig was een van m'n favorieten, de 288 GTO, er ook. En dan stond er gelukkig ook nog de duurste van allemaal: de 250 TR. Ik probeerde Mónica ervan te overtuigen dat de nieuwe California wel een goede opvolger zou zijn van onze 360. Ze antwoorde dat ze hem toch wel lelijk vond en teveel op een Peugeot CC leek, en wees vervolgens naar de 599 Fiorano met de mededeling dat ze DAT wel een goede opvolger vond. De niet-al-te-goedkope smaak van m'n vrouw is me inmiddels al bekend.......

Na een overheerlijke lunch in een take-away pizzeria ergens in de mindere wijken van Marenello, gingen we op weg naar het noorden; langs het Como meer richting Lecco. De rit was ietwat saai maar eenmaal aangekomen wachtte ons een heerlijk hotelletje met een prachtig uitzicht (met dank aan Mrs Spider voor de aanbeveling..). Onze raketgeleerde Dave kwam erachter dat in 34 graden zonder airco rijden toch wel warm was en checkte ietwat laat in (we verloren hem onderweg vanwege een olie-stop en hij was vergeten z'n portofoon aan te zetten), een spoor van zweetdruppels op de grond achterlatend. Even lekker aan het strandje gelegen om bij te komen en daarna op zoek naar een restaurant. Mónicas charme op Italiaanse jongens heeft een slagingskans van 100% en daardoor werden we al snel toegelaten tot een prive jachtclub waar we weer overheerlijk gegeten hebben met een prachtig uitzicht op het meer.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Zoals je ziet past het allemaal net in de kofferbak.

Ik trof nog twee kleine afdrukken van de handjes van een jonge fan aan op de deur; die had blijkbaar iets te lang naar binnen gekeken.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

De dagen worden langer wat rijden betreft. Vandaag verlaten we vroeg Lecco om vervolgens door 17 tunnels aan de oostkant van het meer te rijden. De mensen in de cabrio's klaagden ietwat omdat ze hun eigen auto niet konden horen vanwege het overdonderende geluid van de Larini uitlaat . De oudste van het stel, in de Jaguar XKR, reed het hardst en hem volgend in de tunnels besefte ik dat ik naar de 6e versnelling schakelde i.e. >220 km/u op een nationale weg. De rest waren we inmiddels kwijtgeraakt. Later hoorde we dat ze afremden vanwege een camera. Oeps....

Zie http://www.youtube.com/watch?v=gpW5Lc6aVqw voor het e.e.a. aan geluid....

Uiteindelijk richting het oosten en de prachtige Stelvio pas overgereden. Vol met sneeuw bovenin, maar nog steeds met stralende zon, en door-de-weeks kom je erg weinig verkeer tegen. Na een lunch boven op Stelvio begonnen we de afdaling. Na de 3e bocht hielden de remmen van de Delta Integrale er al mee op dus toen we beneden aankwamen merkten we dat we onze raketgeleerde misten. Gelukkig duurde het niet lang voordat de boel weer werkte. Intussen kwamen meerdere BMW X6 hybrid prototypes langs die flink getest werden op Stelvio.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Daarna richting de Fuego en Fuela passen, volgens Top Gear de mooiste weg ter Aarde. En ik moet toegeven, het was inderdaad waanzinnig. Heerlijk over de bergen en dalen gescheurd, langs bevroren meren en door prachtige bossen. In het midden nog even door de bizare Livigno tunnel gereden om van het uitzicht op de stuwdam te genieten.

Ik vroeg me af hoe Herr Stig over deze weg zou rijden. Wij deden ons best niet al te ver over de Zwitserse snelheidslimieten heen te gaan, vooral na de verhalen van Fred, Henk etc. Maar na een tijdje werd het ons allemaal teveel en werd de gaspedaal toch behoorlijk gevloerd.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Paarden op het stuur en bril. Koeien op de weide.

Het mooie van deze route was dat er ook bijna niemand op de weg was. Heerlijk.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Uiteindelijk kwamen we aan in Klosters-dorf in hotel Albeina, dicht bij Davos. Dankzij ons daalde de gemiddelde leeftijd van de gasten naar ongeveer 104 jaar. En de gasten, die om 8 uur al in bed lagen, konden ons gelach en geschater misschien niet al te veel apprecieren tijdens ons diner buiten op het terras vergezeld van ongeveer drie miljoen vliegen. Toch, een mooi hotel met goede garage, en prachtige omgeving.
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

Na een nacht vol met regen opgestaan voor een ontbijt met nog steeds drie miljoen vliegen. Uiteindelijk niet de trein terug genomen maar via Duitsland teruggereden. Helaas was er ofwel wat regen, ofwel werk aan de weg, ofwel teveel auto's om op echt hoge snelheden te rijden. In de buurt van Wurzburg ergens in een boerendorp gestopt om een lekkere wiener wurst mit pommes te eten, vergezeld van dezelfde drie miljoen vliegen uit Zwitserland die we waarschijnlijk per ongeluk hadden meegenomen. Onze raketgeleerde waren we inmiddels al kwijtgeraakt, en konden we ook niet bereiken omdat 'ie vergeten was z'n portofoon op te laden. Maar geheel op zichzelf, zonder airco, GPS & bumper is hij toch thuisgekomen. Al met al wel snel thuis, en geen files gelukkig. We realiseerden ons wat een geluk we hadden gehad met het weer; de hele week moesten we aanzien hoe op dag 4 regen & donder voorspeld werd, en uiteindelijk hebben we, op de terugweg na, alleen maar stralende zon gezien.

Een fantastische trip. Ik had het leuker gevonden om met een stel Ferrari's op pad te gaan, maar dat komt hopelijk nog wel eens. In ieder geval is een lang gekoesterd idee eindelijk uitgewerkt .
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login
Image Unavailable, Please Login

 

@ATO: there were hundreds of them (flies), following us from Switzerland into Germany......

@Pieter: dit was al geen orginele bumper meer. De orginele bumper is er een jaar of 2 geleden afgevallen, daarna kon men geen orginele bumper meer krijgen en is er een nieuwe bumper gemaakt. Blijkbaar zat 'ie niet helemaal goed vast.... hou het in ieder geval wel in de gaten!